Druk op "Enter" om naar de inhoud te gaan

De sleehak: op hoge poten naar een nieuw imago?

Nu de winter voor de deur staat en het politieke landschap in (Noord-)Nederland sterk is veranderd staat de sleehak (of wedge) weer sterk in de belangstelling. De sleehak wordt door sommigen beschouwd als ‘meest gehate schoen in de geschiedenis’. Daar zijn enkele duidelijke redenen voor, die we in deze column uiteenzetten. Echter, volgens PostNL is het tijd voor een hernieuwd imago voor de sleehak: zij laten postbezorgers sinds kort juist hun werk doen op dit bijzondere schoeisel.

Een reusachtig ogende vrouw met sleehakken (bron: Fashion for Women)

Op eenvoudige wijze wordt de vrouw op sleehakken moeiteloos circa 10 cm groter. Lange vrouwen worden vaak als ‘ideaal’ gezien. Ze zouden aandacht trekken op een positieve manier. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt: mannen en vrouwen vinden een lange vrouw op het eerste gezicht intelligenter, assertiever, onafhankelijker en ambitieuzer. Echter wordt deze vrouw niet als echtgenote, maar eerder als maîtresse gezien. Daar zit hem de bottleneck. In deze context is de sleehak een scabreuze intrigant.

Een andere reden van weerzin tegen wedges ontstond reeds in de Tweede Wereldoorlog. In het laatste oorlogsjaar deed Hitler veelvuldig een beroep op de Hitlerjugend. De deelnemers aan deze beweging waren op een enkele uitzondering na klein van stuk. En u raadt het al: Hitler plaatste in de Baronie van Breda een order van 95.000 sleehakken.

Opvallend was de metalen Bremshalterung die gemonteerd werd op de hak. Daarmee kon men in de afdaling afremmen en bochten maken. Deze beugel moest om de 100 km worden vervangen. De geallieerden leken door deze uitdossing in eerste instantie te maken te hebben met een leger van reuzen – half mens, half machine. Hier ontstond de haat jegens de sleehak, net zoals jegens allerlei verschijnselen die specifiek met ‘de vijand’ werden geassocieerd.

Tekening van een soldaat der Hitlerjugend met kenmerkende sleehak (bron: Handbook of the Hitlerjugend)

De laatste sleehakkenmaker en verzetsheld uit de Baronie van Breda, Willibrord de Meyere (94 jaar): “Wij hebben toen erg veel verdiend aan die order van de moffen. Maar we waren ook erg goed in sabotage en verzet. De sleehak in die tijd maakten we hol. In de drassige De Peel vulden de schoenen zich al snel met water zodat de Duitsers opeens twee keer zoveel gewicht aan hun poten hadden hangen. Hier hadden ze natuurlijk grote problemen mee.”

Ook het bekende merk Crocs brengt sleehaksandalen uit in de stijl van de jaren veertig. PostNL heeft voor haar bezorgers 1500 paar besteld. Filosofie van deze postbezorger is dat de medewerkers sneller zijn, meer opvallen en eenvoudiger bij de brievenbussen kunnen.

Is PostNL niet bang voor de van oudsher negatieve associatie met de sleehak? Een woordvoerder zegt: “Wij hebben onszelf altijd als innovatief gezien. En dat moet ook wel, met de moordende concurrentie van andere bezorgdiensten en het internet. We staan zelfs nog steeds fier overeind! En dat willen we, ook letterlijk, benadrukken door deze stap te zetten.”

Welke rol speelt de sleehak in de discussie over arbeidsomstandigheden bij PostNL? De woordvoerder: “Wij zijn uniek en innovatief, en hebben hart voor zowel onze klant als de medewerker. In het recente verleden zijn we de laatste af en toe uit het oog verloren. Dat was verkeerd. De medewerker is ons kapitaal. Daarom hebben we juist gekozen voor de ergonomisch beste variant van de wedge, die van Crocs dus. Een geniale combinatie van vorm en functie.”

De sleehak van PostNL, inclusief reminrichting (bron: Crocs/De Sandaal)

Haaf Knakenbroeder, besteller in Mook zegt over de eerste ervaringen: “Het canvas was in het begin wat krap bij de teen. En ik moest even wennen aan het voorover hellen. Inmiddels zijn ze uitgelopen en ben ik blij met deze oerdegelijke lichtgewicht werkschoenen. Ze kosten wat, maar dan heb je ook wat. Hier kan je echt een hele dag op lopen. En je valt natuurlijk op. Dat geeft aanspraak en bekendheid. Ik sta wel achter dit besluit van onze directie.”

De eerste ervaringen lijken dus goed. Naar onze mening zullen we de eerste échte winterdagen moeten afwachten, om stelliger conclusies te kunnen trekken over deze investering van PostNL. Immers, ook onder omstandigheden van sneeuw en ijzel zal de sleehak (al dan niet met Bremshalterung) zich moeten bewijzen. De Sandaal houdt u hierover vanzelfsprekend op de hoogte.

 

Wees de eerste om reactie te geven

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.